Sidi spędzając kolejny miesiąc w schronisku stał się psem, którego zaczęła przytłaczać schroniskowa rzeczywistość. Tak jakby zaczął tracić nadzieję, że jego los jeszcze się odmieni. Pomimo, że Sidi należy do psów aktywnych nie na każdy spacer wychodzi chętnie, zwłaszcza, gdy w schronisku dzieje się dużo, a psy nieustannie szczekają, co powoduje u niego stres. Sidi coraz mniej próbuje zwracać na siebie uwagę, widać, że gaśnie. 

Nie ma problemów przy spacerach równoległych, o ile inny pies nie szuka zaczepki to Sidi nie zwraca na niego uwagi. W bezpośrednim kontakcie jednak nie wykazał jeszcze sympatii względem żadnego psa.